Jak zapobiegać powstawaniu wad postawy?

Każdy rodzic chce, aby jego dziecko było zdrowe i szczęśliwe. Aby zapobiegać powstawaniu wad postawy, należy postawić na profilaktykę już od pierwszych dni życia.

Profilaktyka wad postawy u niemowląt

• Zwracaj uwagę na odpowiednią pielęgnację – rób wszelkie czynności powoli, zdecydowanie i symetrycznie – np. noś dziecko raz na jednej, raz na drugiej ręce, gdyż maluszek szybko się przyzwyczaja do naszych preferencji i sam je przejmuje.
• Unikaj w pierwszych miesiącach życia pozycji spionizowanej i przodem do siebie. Daj dziecku chwilę, by nauczyło się pracować swoimi mięśniami przeciwko sile grawitacji, w innym przypadku może szukać niewłaściwych kompensacji.
• Dziecko musi mieć też odpowiednią swobodę ruchu i różnorodność pozycji. Kładź je raz na pleckach, raz na boku i dużo na brzuszku – najlepiej na półtwardych powierzchniach np. mata puzzlowa. Ma ono wówczas szansę ćwiczyć i wzmacniać siłę swoich mięśni.
• Unikaj umieszczania dziecka na długi czas w leżaczkach i fotelikach lub innych sprzętach, które ograniczają możliwości ruchu dziecka. Oczywiście, jeśli położysz je na 20 minut dziennie w leżaczku, po czym kolejne 8 godzin na puzzlach piankowych – nic się nie stanie. Warto jednak zostawić „ułatwiacze” na kryzysowe sytuacje.
• Nie należy nadmiernie przyspieszać rozwoju dziecka. Warto pamiętać, że nie bez powodu powstały ,,okna rozwojowe’’. Niemowlę uczy się po kolei bardziej złożonych aktywności ruchowych, ćwicząc swoje mięśnie oraz cały aparat ruchu. Nie powinno się ani sadzać, ani stawiać na nogi niemowlaka, do momentu, aż sam tego nie dokona. Zbyt wczesne pionizowanie dziecka i wkładanie go do chodzika, kiedy kręgosłup nie jest jeszcze dobrze ukształtowany, może przyczynić się do powstania wad postawy. Wymuszona pozycja pionowa, którą przyjmuje dziecko w chodziku obciąża stawy, przeciąża kościec i mięśnie, utrudnia rozwój zmysłu równowagi oraz ogranicza integrację sensoryczną

• Zwracaj uwagę na odpowiednią pielęgnację – rób wszelkie czynności powoli, zdecydowanie i symetrycznie – np. noś dziecko raz na jednej, raz na drugiej ręce, gdyż maluszek szybko się przyzwyczaja do naszych preferencji i sam je przejmuje.
• Unikaj w pierwszych miesiącach życia pozycji spionizowanej i przodem do siebie. Daj dziecku chwilę, by nauczyło się pracować swoimi mięśniami przeciwko sile grawitacji, w innym przypadku może szukać niewłaściwych kompensacji.
• Dziecko musi mieć też odpowiednią swobodę ruchu i różnorodność pozycji. Kładź je raz na pleckach, raz na boku i dużo na brzuszku – najlepiej na półtwardych powierzchniach np. mata puzzlowa. Ma ono wówczas szansę ćwiczyć i wzmacniać siłę swoich mięśni.
• Unikaj umieszczania dziecka na długi czas w leżaczkach i fotelikach lub innych sprzętach, które ograniczają możliwości ruchu dziecka. Oczywiście, jeśli położysz je na 20 minut dziennie w leżaczku, po czym kolejne 8 godzin na puzzlach piankowych – nic się nie stanie. Warto jednak zostawić „ułatwiacze” na kryzysowe sytuacje.
• Nie należy nadmiernie przyspieszać rozwoju dziecka. Warto pamiętać, że nie bez powodu powstały ,,okna rozwojowe’’. Niemowlę uczy się po kolei bardziej złożonych aktywności ruchowych, ćwicząc swoje mięśnie oraz cały aparat ruchu. Nie powinno się ani sadzać, ani stawiać na nogi niemowlaka, do momentu, aż sam tego nie dokona. Zbyt wczesne pionizowanie dziecka i wkładanie go do chodzika, kiedy kręgosłup nie jest jeszcze dobrze ukształtowany, może przyczynić się do powstania wad postawy. Wymuszona pozycja pionowa, którą przyjmuje dziecko w chodziku obciąża stawy, przeciąża kościec i mięśnie, utrudnia rozwój zmysłu równowagi oraz ogranicza integrację sensoryczną

Wsparcie dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym

• Warto zadbać o to, by dziecko dużo chodziło i biegało boso, po naturalnym nierównym terenie np. plaży, poszyciu leśnym. Hartując podeszwową część stopy i jednocześnie dostarczając jej doznania czuciowo-ruchowe. Ważne też, aby zażywało ruchu, pływało, grało w piłkę, jeździło na rowerze, a nie tkwiło godzinami przed telewizorem lub smartfonem.
• Warto likwidować złe nawyki takie, jak: siedzenie z podwiniętymi podudziami, w tzw. siadzie „W” lub z nogą założoną na nogę. Zwracaj uwagę na to, by dziecko w okresie przedszkolnym starało się, jak najwięcej czynności wykonywać symetrycznie.
• Zwróć uwagę na ubierania dziecka. Mało kto zdaje sobie z tego sprawę, ale zbyt ciasne ubrania ograniczają swobodę i zakres ruchu dziecka. Źle dobrane lub za małe buty sprzyjają powstawaniu wad stóp. Nie kupuj też dziecku obuwia z tzw. wkładką ortopedyczną lub butów ortopedycznych na ,,zaś’’. O tym, czy jest ona potrzebna Twojemu dziecku, może decydować jedynie ortopeda lub fizjoterapeuta. Buciki powinny być wygodne, miękkie, mieć odpowiedni rozmiar, cienką podeszwę a jednocześnie zapewniać stawom skokowym dobrą stabilizację.
• Warto zadbać o odpowiednie odżywianie i niedopuszczanie do powstania nadwagi, gdyż jest to dodatkowe obciążenie dla całego organizmu.
• Pamiętaj o codziennej ,,dawce ruchu’’ najlepiej na świeżym powietrzu, aby przy okazji dotlenić mózg. Mogą być to najprostsze czynności takie jak: spacer, jazda na rowerze i hulajnodze oraz bieganie za piłką. Warto także zapewnić dziecku regularne dodatkowe zajęcia ogólnorozwojowe, które mogłoby wykonywać z rówieśnikami.

• Warto zadbać o to, by dziecko dużo chodziło i biegało boso, po naturalnym nierównym terenie np. plaży, poszyciu leśnym. Hartując podeszwową część stopy i jednocześnie dostarczając jej doznania czuciowo-ruchowe. Ważne też, aby zażywało ruchu, pływało, grało w piłkę, jeździło na rowerze, a nie tkwiło godzinami przed telewizorem lub smartfonem.
• Warto likwidować złe nawyki takie, jak: siedzenie z podwiniętymi podudziami, w tzw. siadzie „W” lub z nogą założoną na nogę. Zwracaj uwagę na to, by dziecko w okresie przedszkolnym starało się, jak najwięcej czynności wykonywać symetrycznie.
• Zwróć uwagę na ubierania dziecka. Mało kto zdaje sobie z tego sprawę, ale zbyt ciasne ubrania ograniczają swobodę i zakres ruchu dziecka. Źle dobrane lub za małe buty sprzyjają powstawaniu wad stóp. Nie kupuj też dziecku obuwia z tzw. wkładką ortopedyczną lub butów ortopedycznych na ,,zaś’’. O tym, czy jest ona potrzebna Twojemu dziecku, może decydować jedynie ortopeda lub fizjoterapeuta. Buciki powinny być wygodne, miękkie, mieć odpowiedni rozmiar, cienką podeszwę a jednocześnie zapewniać stawom skokowym dobrą stabilizację.
• Warto zadbać o odpowiednie odżywianie i niedopuszczanie do powstania nadwagi, gdyż jest to dodatkowe obciążenie dla całego organizmu.
• Pamiętaj o codziennej ,,dawce ruchu’’ najlepiej na świeżym powietrzu, aby przy okazji dotlenić mózg. Mogą być to najprostsze czynności takie jak: spacer, jazda na rowerze i hulajnodze oraz bieganie za piłką. Warto także zapewnić dziecku regularne dodatkowe zajęcia ogólnorozwojowe, które mogłoby wykonywać z rówieśnikami.

Prawidłowa postawa dziecka przy biurku lub stole

• Blat stołu powinien być kwadratowy lub prostokątny, a nie zaokrąglony.
• Dziecko powinno być wyprostowane. Jego tułów powinien być oddalony od brzegu biurka
  o 3 do 5 cm, głowa nieznacznie pochylona (najlepsza odległość́ oczu od blatu to 30-35 cm).
• Przedramiona powinny leżeć na blacie biurka, natomiast łokcie nieco wystawać poza jego brzeg.
• Zeszyt lub kartka powinny znajdować się na wprost klatki piersiowej, a jeśli dziecko pracuje przed komputerem – monitor powinien być ustawiony na wprost twarzy, a nie z jej boku.
• Światło powinno padać na biurko z lewej strony (jeśli dziecko jest praworęczne).
• Wysokość krzesełka powinna odpowiadać długości podudzi, gdyż nogi muszą całymi stopami dotykać podłogi. Oparcie ma podpierać odcinek lędźwiowo-piersiowy kręgosłupa. Najlepiej kupić takie meble, które mają możliwość regulowania wysokości – zarówno biurko, jak i krzesło warto by ,,rosło’’ wraz z dzieckiem.

Rozpoczęcie przygody ze szkołą dostarcza dużo zmian. Dziecko więcej godzin spędza w klasie i przy książkach, zazwyczaj ma też dużo mniej ruchu w ciągu dnia. Należy zadbać o dobrą postawę podczas długich godzin spędzanych przy stole lub biurku.

• Blat stołu powinien być kwadratowy lub prostokątny, a nie zaokrąglony.
• Dziecko powinno być wyprostowane. Jego tułów powinien być oddalony od brzegu biurka
  o 3 do 5 cm, głowa nieznacznie pochylona (najlepsza odległość́ oczu od blatu to 30-35 cm).
• Przedramiona powinny leżeć na blacie biurka, natomiast łokcie nieco wystawać poza jego brzeg.
• Zeszyt lub kartka powinny znajdować się na wprost klatki piersiowej, a jeśli dziecko pracuje przed komputerem – monitor powinien być ustawiony na wprost twarzy, a nie z jej boku.
• Światło powinno padać na biurko z lewej strony (jeśli dziecko jest praworęczne).
• Wysokość krzesełka powinna odpowiadać długości podudzi, gdyż nogi muszą całymi stopami dotykać podłogi. Oparcie ma podpierać odcinek lędźwiowo-piersiowy kręgosłupa. Najlepiej kupić takie meble, które mają możliwość regulowania wysokości – zarówno biurko, jak i krzesło warto by ,,rosło’’ wraz z dzieckiem.